برگهای چای از نوع چای زعفرانی سحرخیز همه از یک درخت میآیند: گیاه چای یا Camellia sinensis، و آنطور که هست قابل مصرف نیستند.
پس از برداشت، آنها قبل از رسیدن به فنجان های ما، تحت تعداد کمتر یا بیشتر دگرگونی ها (پژمرده شدن، برشته شدن، غلتیدن و غیره) قرار می گیرند.
این مراحل امکان به دست آوردن چای های مختلف را فراهم می کند.
چای سبز
فرآیند تولید: بدون تخمیر برای جلوگیری از اکسیداسیون، برگها را به طور خلاصه تا 100 درجه سانتیگراد حرارت داده و سپس خشک می کنند.
ویژگی های تغذیه ای: غنی ترین پلی فنول ها، از جمله 70 درصد کاتچین ها (به ویژه EGCG).
دانستن اینکه توصیه می شود بین 3000 تا 5000 واحد در روز مصرف شود.
محتوای متغیر کافئین: 18 تا 142 میلی گرم در 3 گرم.
چای سفید
دکتر هرو رابرت، متخصص تغذیه می گوید: “مطالعات بسیاری نشان می دهد که مصرف منظم چای سبز مرگ و میر قلبی عروقی را کاهش می دهد.
این اثر عمدتاً به دلیل غلظت فلاونوئیدها، به ویژه کاتچین ها است.
” آنتی اکسیدان های قوی، این مواد با اکسیداسیون کلسترول و تشکیل پلاک های آترواسکلروتیک مخالفت می کنند، از تشکیل لخته جلوگیری می کنند، التهاب پلاکت های خون و دیواره شریان را کاهش می دهند و رگ ها را گشاد می کنند.
با 3 فنجان در روز، کاهش خطر سکته قلبی 19 درصد و سکته مغزی 14 درصد است.
بدون هیجان انگیزی تحریک می کند
کافئین آن (تئین) مانند قهوه جذب نمی شود.
دکتر رابرت توضیح می دهد: “تانن ها و L-theanine، یک اسید آمینه، جذب آن را به تاخیر می اندازد. بنابراین هیچ اثر تقویتی ندارد، اما یک تحریک ملایم در طول زمان پخش می شود.”
اگر به کافئین حساسیت دارید، به همین ترتیب بی اعتماد باشید: بعد از ساعت 5 بعد از ظهر از چای خودداری کنید یا اولین آب دم کرده را دور بریزید زیرا کافئین بر خلاف فلاونوئیدها بلافاصله حل می شود.
خطر ابتلا به دیابت را کاهش می دهد
یک مطالعه ژاپنی در سال 2006 نشان داد که این کاهش در افرادی که حداقل 3 فنجان چای سبز در روز مصرف میکردند، 42 درصد بود، با کاهش قند خون، انسولین و مقاومت به انسولین.
دکتر رابرت جزئیات این مطالعه نقش کاتچین ها را برجسته می کند. این اثر پیشگیرانه به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی آنها، تأثیر مفید آنها بر فلور روده و توانایی آنها در مهار آنزیم های جذب گلوکز در روده است.