تولیدکنندگان اروپایی آدیداس و پوما بر بازار کتونی ورزشی در ورزش‌های بین‌المللی فوتبال، تنیس و پیست تسلط داشتند، زیرا با تیم‌های دانشگاهی و حرفه‌ای برنده همسو شدند تا تصویر عملکردی کفش‌های خود را ارتقا دهند.
به عنوان مثال، ساخت کفش کتونی بسکتبال آدیداس راه اندازی شد که نیمی از بازیکنان UCLA و هیوستون را در مسابقات قهرمانی ملی خود تجهیز کرد.
کتونی قم یک کفش ورزشی مناسب همه رشته ها است.
آنها همراه با تایگر در ژاپن، بازاریابی متمرکز کتونی ورزشی و طراحی اولیه کفش بیومکانیکی را به وجود آوردند.
در پایان دهه 1970، صحنه ورزش ایالات متحده به یک پیگیری عمومی تر برای تناسب اندام فردی تبدیل شد.
بیل باورمن، جف جانسون و فیل نایت (بنیان‌گذاران نایک) از پیشگامان کتونی ورزشی آمریکایی، نوآوری‌های عمده‌ای را از رویه نایلونی و زیره‌های میانی تمام قد گرفته تا کفش‌های مخصوص دویدن، زیره وافل، بالشتک بادی و بند با عرض متغیر معرفی کردند.
در همین حال، شرکت‌های سنتی کتونی ورزشی ایالات متحده نیز شروع به رقابت بین‌المللی با اروپایی‌ها و ژاپنی‌ها با سبک‌های «شبه‌ورزشی» کردند تا بتوانند به این بازار جدید پاسخ دهند.
ریباک، با توجه به گرایش به فعالیت‌های تناسب اندام در آن زمان، یک کفش ورزشی نرم ناپا با هدف مصرف‌کنندگان زن در سال 1982 ایجاد کرد.
طراحی کتونی ورزشی که با رونق دویدن در ایالات متحده رهبری می شد، فراتر از ترکیب مواد بود و طراحی ارگونومیک بیومکانیکی کفش را در بر گرفت.
تست بیومکانیکی، الکترونیکی و کامپیوتری به روش قدیمی تست سایش اضافه شد. رتبه بندی کفش های دویدن در مجله Runner’s World (تأسیس در سال 1975) نیز پیشرفت های توسعه محصول را تشدید کرد.
تحقیقات تکنولوژیکی و بیومکانیکی پیشرفته کتونی ورزشی را تخصصی تر، کاربردی تر، فنی تر و گران تر کرده است.
شرکت‌های تولیدکننده کتونی ورزشی، که زمانی بخش تخصصی فروتن و متواضعی بودند که به دنبال راه‌حل‌های عملی برای مشکلات کفش بودند، از دهه 1950 به سمت برندهای سبک زندگی چند میلیارد دلاری تبدیل شدند.
رویدادهای ورزشی تلویزیونی و تایید ستاره های ورزشی به طور چشمگیری علاقه عمومی را به ورزش افزایش داده است.
علم پیشرفته، حرفه‌ای بودن ورزشی و افزایش جمعیتی که به دنبال سبک زندگی راحت‌تر در نیمه دوم قرن بیستم هستند، محیطی را فراهم کرده است که به کتونی ورزشی اجازه می‌دهد در آینده مد و پوشاک فراگیرتر شوند.
